زن زیبـاســت
چه آن زمان که از فرط خستگی چهره اش در هم است
چه آن زمان که خود را می آراید از پس همه خستگیهایش
چه آن زمان که فریاد می زند بر سرت
و تو فقط حرکت زیبای لبهایش را می بینی
چه آن زمان که کودکی جانش را به لبانش رسانده و دست بر پیشانی زده و لبخند می زند
زن زیباست
آن زمانی که خسته از همه تُهمتها و نابرابریها باز فراموشش نمی شود؛
مادر است،
همسر است،
راحت جان است
زن زیباست
زمانی که نداشته های خودت را به حساب ضعفش نگذاشتی
آری زن زیبـــــاست…..