نوامبر
10
لذت اول
زندگانی یک بار است و بیش از یک بار هم نیست؛
یک بار.
همان یک بار که نسیم صبح را به سینه فرو می دهیم،
همان یک بار که عطش خود را با قدحی آب خنک فرو می نشانیم،
همان یک بار که سیبی را گاز می زنیم و همان یک بار که تن در آب می شوییم؛
یک بار…
یک بار و نه بیشتر.
بعد از آن دیگر تمام عمر را ما دنبال همان چیزها می دویم،
در پی لذت اول…
کلیدر از: محمود دولت آبادی
هیچ دیدگاه
دیدگاهتان را بفرستیددیدگاهی داده نشده است.