حرص نخورید.
ناراحتی را نبلعید.
همانطور که از خوردن غذای مانده و فاسد پرهیز می­کنید از جذب کردن و بلعیدن حرف­های مفت و مزخرف پرهیز کنید.
نگذارید حرف­هایی که به نظر خودتان صحیح نمی­آید و چرند است، ذهن­تان را خراب کند و باعث شود که دچار تهوع فکری شوید.
اگر دلخورید بیان کنید.
اگر می­ترسید ترس­تان را به زبان بیاورید.
اگر عصبانی هستید عصبانیت­تان را نشان دهید.
گریه دارید؟ گریه کنید.
مفاهیمی مثل خویشتن­داری و سکوت و بردباری را بگذارید کنار.
این­ها ارزش­هایی ست که حکومت­های دیکتاتوری تبلیغ می­کنند که بتوانند فرد را از همان آغاز، در خانواده سرکوب کنند و یک مشت آدم ترس خورده تحویل جامعه بدهند.
ناراحتی­ها را باید ابراز کرد و گرنه بعدها می شود کابوس.
می شود تیک عصبی.
تنگی­ نفس.
خارشِ­ تن.
می شود دسیسه­ چینی و بهانه­ جویی.
ناخن و لب جویدن و تند تند پاها را تکان دادن.
نگذارید کسی اعتماد به نفس شما را خدشه دار کند.
با نگاه.
با لبخند معنی­ دار.
با کنایه.
با حرف و طعنه.
سعی کنید به خودتان ایمان بیاورید.
با خودتان صلح کنید.
خودتان را همانطور که هستید دوست داشته باشید.
چهره ­تان را، اندام­تان را.
صلح کردن با خود ، آغاز زندگی­ست.
از گذشته­ فرار نکنید و آن را بپذیرید.
با خود مهربان باشید و اشتباهات و غفلت­ها را به خودتان ببخشید.
نگذارید ظلم و جفای دیگران در گذشته از شما یک قربانی بسازد.
در نقش قربانی رفتن گاه برای بعضی می­شود همه ­ی محتوای زندگی شان.
سالها در عزای خود می­نشینند و هیچ چیز هم تغییر نمی­کند.
از گذشته فرار نکنید ، اما در گذشته هم غرق نشوید و در سوگ روزهای خوب از دست رفته ننشینید.
هیچ زمانی جذاب­تر از زمان حال نیست.
از خودتان به اندازه­ ی توانایی­ تان انتظار داشته باشید.
سعی کنید حد توانایی­ تان را بشناسید.
بیشتر ما حد توانایی خود را نمی­شناسیم و به همین خاطر همیشه از حد توانایی خود فراتر می­رویم.
ممکن هم هست در کاری موفق بشویم اما چون از توان خود بیشتر مایه گذاشته­ ایم، زود دچار خستگی و دلزدگی می­شویم.
سعی نکنید دختر و پسر خوب برای پدر و مادر، خواهر خوب، برادر خوب، عروس خوب، داماد خوب، پدر خوب، مادر خوب باشید.
این خیلی خوب بودن­ ها عاقبت کار دست آدم می­دهد.
آدم گاهی می­رود توی نقش­هایی که نقش واقعی­اش نیستند و از من واقعی­اش خیلی فاصله گرفته­ اند.
بهتر است دیگران شما را نپسندند تا اینکه هر روز به جای خود در آینه چهره­ ی کسی را ببینید که از شما سوال می­کند: راستی تو کی هستی؟
اگر دوست دارید ورزش کنید، ورزش کنید.
اگر هم از ورزش بیزارید، ورزش نکنید.
اتفاقی نمی­افتد.
عشق ورزیدن را در زندگی فراموش نکنید.
هرچه هست و می ماند عشق است و دیگر هیچ . . .