اکتبر
07

دقایقی تامل…

با هر تولدی، انسانی پا به این کره خاکی می‌گذارد و فعل “بودن” صرف می‌شود. اما بودن داریم تا بودن! “چگونه‌ بودن”‌ و “چگونه ‌‌زندگی‌ کردن” آدمها با هم فرق‌ دارد. به هیچ عنوان شخص معنوی نیستم و سعی در معنوی بودن هم ندارم، ولی بشدت در جستجوی معناگرایی هستم که نگاهی کاربردی داشته باشم به فلسفه و جامعه شناسی، از اینرو کاملا منطقم، فازی است و همیشه این سوالات در ذهنم رژه می روند:

۱- چه کاری انجام می دهم؟

۲- کاری که انجام می دهم، به چه کسانی کمک می کند؟

۳- در نتیجه کارم، چه تغییری در زندگی آنها ایجاد می کند؟

ماموریت و رسالت زندگی، چیزی که دغدغه انسانهای باهوش و معناگراست. به آنچه می خواهم، انجام دهم و آنچه می توانم، انجام دهم، تمایز وجود دارد. دغدغه دیگرم، ادغام کامل زندگی رویایی با زندگی بیداری است. با حس کردن مرزهای خود بطور شهودی و پرهیز از پنهان شدن در پشت یک مانع فکری، سعی نموده ام که با احترام به حقوق انسانی، در درج پستهایم در این کانال تلگرامی، کاتالیزوری برای محقق شدن؛ پذیرفتن خویشتن، دوست داشتن خویشتن و احترام به خویشتن باشم.

امروزه زندگی پیچیده است و چنان به سرعت تغییر می‌کند که هر چیزی پیش از آنکه استقرار پیدا کند، کنار گذاشته می‌شود. در دنیای امروز؛ سن، رشته تحصیلی، یا عدم دسترسی به منابع آموزشی، هیچکدام بهانه قابل قبولی برای یاد نگرفتن نیست و همه‌ چیز بر‌می گردد به کمی همت، انگیزه و تلاش برای قلقلک دادن مرزهای توانائیهای خودمان. عقاید و سنن در برخورد با هم سائیده و فرسوده می‌گردد؛ و آنقدر اختلاف دیده می‌شود که موجب شک در همه آنها می‌شود.

یادگیری، بزرگترین قابلیت انسان؛ برای زندگی بهتر است  و هر کدام از ما عضوی موثر و الهام بخش، برای خلق اتفاقات بزرگ هستیم و انگیزه داشتن، هیچ هزینه‌ای برایمان ندارد؛ اما می‌تواند همه چیز را برای ما فراهم کند.

Failures are a part of life. If you don`t fail, you`ll never learn. If you don`t learn, you`ll never change

زندگی ما بطور اتفاقی بهتر نمی‌شود، بلکه این تغییر است که می‌تواند آن را بهتر سازد. اتفاقی وجود ندارد، هر چه هست، انرژی شماست که در چرخه است؛ به شکل اتفاقات. آگاهی از مسیر اشتباه و تشویق به تصمیمی عمیق، برای متحول شدن و با حفظ نگرش مثبت و مدیریت بیداری در راستای انسانی زیسستن.

هرچند زاویه دیدم با خیلی ها متفاوت است؛ ولی آنچه مهم است، آنست که؛ انسانیت هنوز نفسش بند نیامده است…

محمود طاهری