ابولحسن خرقانی گفت: جواب ۴ نفر مرا سخت تکان داد !

اول: مرد فاسدی از کنارم گذشت و من گوشه لباسم را جمع کردم تا به او نخورد !
او گفت: ای شیخ ! خدا می داند که فردا حال ما چه خواهد شد !

دوم: مستی دیدم که افتان و خیزان در جاده های گل آلود می رفت. به او گفتم: قدم ثابت بردار تا نلغزی !
گفت: من بلغزم باکی نیست… بهوش باش تو نلغزی شیخ ! که جماعتی از پی تو خواهند لغزید !

سوم: کودکی دیدم که چراغی در دست داشت. گفتم: این روشنایی را از کجا آورده ای ؟!
کودک چراغ را فوت کرد و آنرا خاموش ساخت و گفت: تو که شیخ شهری بگو که این روشنایی کجا رفت ؟

چهارم: زنی بسیار زیبا که در حال خشم از شوهرش شکایت می کرد ! گفتم: اول رویت را بپوشان بعد با من حرف بزن !
گفت : من که غرق خواهش دنیا هستم ! چنان از خود بی خود شده ام که از خود خبرم نیست ! تو چگونه غرق محبت خالقی که از نگاهی بیم داری ! ! !

تذکره اولیاء