چوپانی ماری را از میان بوته های آتش گرفته نجات داد و در خورجین گذاشته و به راه افتاد .
چند قدمی که گذشت مار از خورجین بیرون آمده و گفت : به گردنت بزنم یا به لبت ؟
چوپان گفت : آیا سزای خوبی این است ؟
مار گفت : سزای خوبی بدی است … و قرار شد تا از کسی سوال بکنند ،
به روباهی رسیدند و از او پرسیدند .
روباه گفت : من تا صورت واقعه را نبینم نمی توانم حکم کنم ,
برگشته و مار را درون بوته های آتش انداختند.
مار به استمداد برآمد و روباه گفت :
بمان تا رسم خوبی از جهان برافکنده نشود…