پیاده در شطرنج وقتی مسیر رو طی می کنه و با موفقیت به آخر می رسه ، وزیر می شه …

کاش آدمهای پیاده، وقتی یک مسیر رو طی می کنن و با موفقیت به آخرش می رسن تغییر نکنن و باز هم همون آدم باقی بمونند …
آخر یک مسیر شدی:

یک دکتر ، یک مهندس ، یک تاجر ، یک بازیگر ، یک متخصص ، یک موفق، یک سرشناس ، …

خب حالا یک لحظه درنگ کن ؛

اگر هنوز آدم موندی و سرشار از انسانیت ،

پس به خودت افتخار کن و به یاد داشته باش :

دنیا پر از موفقهایی هستش که اومدن و رفتن،

خواهند آمد و خواهند رفت،

که من و تو توشون گمیم ،

ولی دنیا پر از آدمهایی نیست که آدم اومده باشند و آدم هم رفته باشند.

مبهوت به یک نقطه خیره می شم و به یاد آدمهایی می افتم که با یک موفقیت مالی یا علمی یا ارتقای شغلی،

از این رو به اون رو می شن ،

انگار هزار ساله که نمی شناسنت و چنان سرد ،

جواب سلامت رو می دن که از سلامت پشیمون می شی،

آدمهایی که بجای سلام باید بهشون گفت : والسلام.