گاهی…..هستی….ولی نیستی !
توی دنیای خودتی،
منفک از اینجا……
توی عالم رویا جایی که می خوای،
با کسانی که می خوای،
در شرایطی امن و راحت که می خوای و آرزو داری……،
یهو یکی از اطرافیان میاد صدات می کنه!
انگار از عرش…
بومب،
…. کوبیده میشی به فرش !!!!
اما دلخور نشو !
عالم رویایی تو ،منحصراً مال خودته !
بعضی از ماها،
مرز رویا و واقعیت رو قاطی می کنیم تبدیل می شیم به افراد منتقد ،
ناراضی،
بهانه جو از همه چیز و همه کس ایراد می گیریم !
یادمون میره که دیگران،
مسئول خواسته های ما نیستند،
فراموش می کنیم این رفتار منفی ،
نتیجه منفی داره !
غافل می شیم از اینکه نمی شه با زور و فشار ،
و سخت گرفتن به دیگران،
به خواسته هامون برسیم.
از انعطاف و صبوری که در وجودمون هست هیچ استفاده ایی نمی کنیم،
بنابراین خوبه که آدم رویا داشته باشه اما برای رسیدن به رویاها،
باید تلاش کرد.
باید ابزار و شرایط لازم رو ساخت.
هیچوقت دیر نیست.
کافیه ابتدا ترسها و ضعفها رو بشناسیم.
رسیدن به رویا…..همون چیزیه که بخاطرش بدنیا اومدیم،
فرصت عمر به ما داده شده تا از توانایی های منبع هستی برای رسیدن به ایده آل بهره ببریم.