آدمهایی هستند که خیلی «وجود» دارند
نمی گویم خوبند یا بد؛
چگالی ِ وجودشان بالاست
اصلا یک «امضا» هستند برای خودشان!
افکار،
حرف زدن،
رفتار و هر جزئی از وجودشان امضادار است.
اینها به شدت «خودشان» هستند
یعنی تا خودشان نباشند اینطور خاص و امضادار نمی شوند که!
در یک کلمه،
«شارپ» هستند و یادت نمی رود «هستن» هایشان را؛
بس که حضورشان پر رنگ است و غالبا هم خواستنی.
رد پا حک می کنند اینها روی دل و جانت،
بس که بلدند “باشند” …….
این آدمها هر وقت سر راهت قرارگرفتند،
باید قدر بدانی.
دنیا پر از آن دیگری های بی امضایی است که شیب منحنی حضورشان،
همیشه ثابت است……