کوله پشتی ات کجاست؟
کفش کوه و کیسه خواب
بادگیر و قمقمه
یک کمی غذا و آب

راه ، خاک ، خستگی
دره، تنگه ، چشمه، رود
قله، آرزو، امید
سنگ و صخره و صعود

بچه ها! در این سفر
کوله را سبک کنید
توشه مهم ماست
مهربانی و امید

بچه ها! خدا خودش
سر گروه ما شده
می رویم و راهمان
از زمین جدا شده

آخرین پناهگاه
روی قله خداست
راستی فرشته ها!
قله خدا کجاست؟

خیمه می زنیم ما
رو به قله های نور
از زمین ولی چقدر
دور دور دور دور

مانده روی کهکشان
رد پای بچه ها
رفته رفته ، رفته اند
تا سپیده ، تا خدا

از : عرفان نظرآهاری