تا حالا دقت کردید که توی مراسم عرفانی و روحانی و جاهای مقدس چرا شمع روشن میکنن؟
تا حالا به این فک کردید که چرا روی کیک تولد شمع میذارن و لحظه فوت کردن شمع میگن آرزو کن؟
به نظرتون این کار بی دلیل انجام میشه؟
راز شمع چیه؟

جواب این سوال ها رو اگه بخوایم پیدا کنیم به یه نکته اول باید اشاره کنیم:
عالم خلقت اگه تجزیه بشه به چهار عنصر می رسیم:آب…آتش…باد…خاک…
و در دل این چهار عنصر شعور الهی وجود داره…
اگه موقع دعا کردن جایی باشیم که این چهار عنصر وجود داشته باشن استجابت دعا به شدت اتفاق میفته…
شمعی که می سوزه این چهار عنصر رو با هم داره:
موم شمع : خاک…
شعله شمع : آتش…
دود شعله : باد…
موم ذوب شده : آب…

وقتی موقع دعا کردن به شمع در حال سوختن نگاه میکنی به شعور الهی متصل تر میشی و درحالت آلفای ذهنی قرار میگیری…حالتی که در اون به شعور الهی و خدای درونت وصل میشی…
و دعا به راحتی به عالم بالا میره و به استجابت میرسه اگه با قوانین خیر هماهنگ باشه…
راز شمع اینه…
برای همین در محراب ها و مکان های مقدس برای دعا کردن شمع روشن میکنن.
و روی کیک تولد شمع میذارن و لحظه فوت کردنش میگن آرزو کن!