افلا طون در رساله عشق از زبان اریستو فانس تمثیلی در باب عشق آورده:
شکل انسان نخستین گرد بود و می توانست مثل چرخ از هر طرف که می خواست بغلتد و بسرعت برود. انسانها قدرتشان شگفت انگیز بود و بخود سخت مغرور بودند تا جایی که بر آن شدند به خدایان حمله برند !
در شورای آسمان تردید حکمفرما شد که با آدمیان چه باید کرد؟
آیا باید به برق دستور داد تا به یک جهش آنها را بسوزاند؟
البته اگر خدایان چنین می کردند دیگر آدمی بر جا نمی ماند تا آنها را پرستش کند !
عاقبت زئوس پس از مدتی اندیشه گفت: فکری به خاطر من رسیده است !
آنها را به دو نیم خواهیم کرد تا هم نیرویشان کم شود و هم بر عده پرسندگا ن بیفزاید !
زئوس چنین گفت و سپس آدمیان را به دو نیم کرد.
بدین طریق انسان نخستین به دو نیمه قسمت شد.
چون چنین شد هر نیمه ای پیوسته آرزوی نیمه دیگر را داشت .
هر یک نیمه خود را در آغوش می کشید و هر دو در حسرت این بودند که دوباره با هم یکی شوند.
هیچ دیدگاه
دیدگاهتان را بفرستیددیدگاهی داده نشده است.