شما باید کاملا در حال حضور داشته ،بیدار باشید تا بتوانید از چای لذت ببرید.
تنها در هوشیاری نسبت به زمان حال است که دستان شما می توانند
گرمای دلپذیر فنجان را حس کنند.
تنها در حال است که می توانید عطر چای را ببویید،
طمعش را بچشید و از لطافتش لذت ببرید.
وقتی عمیقا در فکر گذشته هستید و یا نگران آینده،
از تجربه لذت بردن از یک فنجان چای هیچ چیز دستگیرتان نمیشود.
چشمتان را به فنجان می دوزید و چای تلف می شود.

زندگی نیز همین طور است، اگر کاملا در حال حضور نداشته باشید،
پراکنده می شوید و زندگی می گذرد.
اینگونه است که احساس، عطر ، ظرافت و زیبایی زندگی را از دست می دهید.
انگار که زندگی دارد به سرعت در پشت سر شما جریان می یابد.

گذشته تمام شده است.
از آن بیاموزید و بگذارید برود.
آینده هنوز نرسید ه است.
برای آن برنامه ریزی کنید اما بیهوده نگران آن نباشید.
نگرانی بی فایده است.

وقتی دست از فرورفتن در گذشته و آنچه که رخ داده است برداشتید و
نگرانی در مورد آنچه که ممکن است هرگز اتفاق نیفتد را نیز کنار گذاشتید،
آن موقع در لحظه حاضر خواهید بود.

آن موقع هست که تجربه لذت از زندگی را آغاز خواهید کرد.